Józef Nikodem Popławski, urodzony 14 listopada 1857 roku w Hrubieszowie, był ważną postacią w polskim teatrze. Jego życie artystyczne zakończyło się 20 maja 1921 roku w Warszawie. Popławski był nie tylko aktorem, ale także reżyserem teatralnym, dyrektorem teatrów oraz dramaturgiem.
Jego wkład w rozwój polskiego teatru jest niezaprzeczalny, a jego prace na scenie oraz za kulisami przyniosły wiele znaczących osiągnięć w tej dziedzinie sztuki.
Życiorys
Józef Popławski, pochodzący ze Lwowa, rozpoczął swoją karierę artystyczną, która zaprowadziła go na scenę teatralną w 1877 roku. Po tym debiucie, podjął studia aktorskie pod okiem znanego pedagoga Emiliana Derynga. Już w 1879 roku zyskał rozgłos, występując na deskach teatru w Łodzi, a następnie zaczął swoją dramatyczną podróż w Warszawie, w takich miejscach jak Warszawskie Teatry Rządowe (1879, 1885), a także Alhambra, Belle Vue i wiele innych, co miało miejsce w latach 1879-1885.
Oprócz Warszawy, Popławski prowadzili również aktywne życie teatralne w Lublinie w 1897 roku oraz w miastach jak Piotrków Trybunalski i Sosnowiec w okresie 1881-1884. Po intensywnym okresie pracy aktorskiej, zdecydował się na nowe wyzwania i przeniósł się do Poznania (1885-1890), Kalisza, Torunia oraz Włocławka. Z Warszawą związał się na nowo, a w 1891 roku wyjechał do Petersburga, skąd przeniósł się do Moskwy w 1893 roku, gdzie także pełnił rolę reżysera.
W latach 1893–1898 Popławski był także członkiem zespołu Teatru Miejskiego w Krakowie. W 1898 roku zainicjował własny zespół teatralny razem z żoną, Gabrielą Morską, podróżując w 1898-1899 roku do wielu miast, w tym Rygi, Charkowa, Jelizawietgradu, Kiszyniowa, Odessy oraz Kijowa. W latach 1900-1906 jego kariera skupiła się głównie na Krakowie oraz Lwowie, gdzie regularnie występował.
Popławski był również aktywny w Warszawie, gdzie w 1905 roku brał udział w tournée z zespołem objazdowym, odwiedzając m.in. Nowy Sącz. W latach 1906-1910 jego działalność artystyczna koncentrowała się w Wilnie, gdzie reżyserował i grał w Teatrze Polskim. Jego działalność teatralna w Warszawie trwała od 1912 do 1919 roku, z różnorodnymi rolami w Teatrze Małym, Popularnym oraz innych ważnych placówkach artystycznych.
Ostatnie lata życia spędził w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie występował i reżyserował aż do 1921 roku. Przez cały swoją karierę interesował się nie tylko grą aktorską, ale również tworzył i tłumaczył różne dzieła sceniczne. Wśród jego adaptacji znalazły się znane utwory oparte na Trylogii autorstwa Henryka Sienkiewicza, takie jak „Mały rycerz”, „Hajduczek” czy „Kmicic”.
Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, co stanowi o jego znaczeniu w historii polskiego teatru.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: KULICZKOWSCY I POPŁAWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 24.10.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Bolesław Prus | Irena Jun | Robert Znajomski | Jan Bocheński | Adam Szabat | Stanisław Ciesielczuk | Kira Pietrek | Lucylla Chełchowska | Samuel Tepler | Artur Pałyga | Bohdan Jopyk | Mariusz Chwedczuk | Jan Kondrak | Ewa TraczOceń: Józef Popławski