Stanisław Ciesielczuk

---

Życiorys

Stanisław Ciesielczuk, urodzony w skromnej rodzinie chłopskiej na rolniczym przedmieściu Hrubieszowa, w miejscowości Sławęcin, to postać, której życie naznaczone było głębokim zaangażowaniem w literaturę oraz tragizmem czasów, w których przyszło mu żyć. Edukację rozpoczął w szkole rosyjskiej, a następnie swoją naukę kontynuował w prywatnej szkole polskiej, by w końcu uczęszczać do gimnazjum. To właśnie tam zadebiutował jako redaktor szkolnego pisma literackiego „Pąkowie”.

Po zdaniu matury w 1923 roku, Ciesielczuk podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie pracował jako korektor w takich gazetach jak „Gazeta Warszawska” oraz „Ekspres Wieczorny”, co pozwoliło mu na utrzymanie się i zdobycie doświadczenia w dziedzinie literatury i mediów. Podczas studiów spędzał czas zarówno w Warszawie, jak i w rodzinnym Hrubieszowie. Świat literacki zyskał na jego obecności, gdy w 1927 roku dołączył do grupy literackiej „Kwadryga”.

W wyniku wybuchu II wojny światowej, Ciesielczuk powrócił do Hrubieszowa, gdzie przetrwał ciężkie lata hitlerowskiej okupacji. W marcu 1944 roku, wracając do Warszawy, zachorował na płuca i musiał trafić do szpitala. Jednak opuścił go w czasie, gdy wybuchło powstanie warszawskie, w którym udało mu się przeżyć. Po zakończeniu walk opuścił stolicę i dotarł w rejon Podhala. W 1945 roku wrócił do Hrubieszowa, ale niestety listopad tego roku przyniósł mu koniec, kiedy to zmarł na gruźlicę.

W uznaniu jego twórczości, nazwisko poety upamiętnione jest na jednej z ulic w Hrubieszowie, co świadczy o jego istotnym wkładzie w polską literaturę i kulturę.

Twórczość

Ciesielczuk był artystą, którego twórczość czerpała inspirację z różnorodnych źródeł. Wśród zagranicznych i krajowych twórców, którzy mieli wpływ na jego pisarstwo, znajdują się takie osobistości jak: Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud, Michaił Lermontow, Siergiej Jesienin, Fiodor Dostojewski, Adam Mickiewicz oraz Juliusz Słowacki. Z pewnością jednym z ważniejszych inspiratorów był także Bolesław Leśmian, którego dzieła pozostawiły znaczny ślad w polskiej literaturze.

W twórczości Ciesielczuka wieś zajmowała istotne miejsce, które nabierało szczególnego wymiaru. „[…] Ciesielczuk postrzegał wieś metafizycznie, przypisując przyrodzie życie duchowe. Był również twórcą kosmicznym, często odwołującym się do motywów lotu i gwiazd. Sięgał ponadto do tradycji młodopolskiej, szczególnie do modernistycznych przeświadczeń katastroficznych i snów o potędze”. Jego liryka obfituje w odniesienia filozoficzne, co czyni ją interesującym studium dla współczesnych krytyków literackich. Chociaż w jego dziełach można dostrzec różnorodność tematów, nie brakowało także poezji o charakterze erotycznym.

Do najważniejszych dzieł Ciesielczuka należy zaliczyć między innymi:

• Chaty w obłokach, Warszawa 1927,
• Wieś pod księżycem, Warszawa 1928,
• Pies kosmosu, Warszawa 1929,
• Głazy i struny, Warszawa 1931,
• Pentaptyk lapidarny, Warszawa 1935,
• Teatr natury, Warszawa 1937,
• Poezje zebrane, przedmowa i oprac. S. Flukowski, wstęp S. Lichański, Warszawa 1965,
• Poezje wybrane, wybór i wstęp J. Ciesielczuk, Warszawa 1984.

---

Oceń: Stanisław Ciesielczuk

---