Piotr Martyniuk

---

Życiorys

Piotr Martyniuk ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu. Następnie podjął studia na Wydziale Inżynierii Chemii i Fizyki Technicznej Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie zdobył tytuł magistra inżyniera w 2001 roku. Jego praca dyplomowa, zatytułowana „Charakteryzacja struktur epitaksjalnych z HgCdTe stosowanych w konstrukcji detektorów podczerwieni”, została oceniona bardzo wysoko.

Po ukończeniu studiów w WAT rozpoczął służbę wojskową w 4 Pułku Chemicznym im. Ignacego Mościckiego w Brodnicy. W trakcie swojej służby odbył wiele szkoleń, w tym w Defence Language Institute w Lackland AFB w Teksasie, oraz ukończył z wyróżnieniem US Army Chemical School w Fort Leonard Wood w Missouri. W 2005 roku rozpoczął przewód doktorski na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej, gdzie obronił pracę doktorską pt. „Graniczne parametry detektorów podczerwieni z kwantowymi efektami rozmiarowymi” pod kierunkiem prof. Antoniego Rogalskiego w 2008 roku.

Po zakończeniu studiów doktoranckich, kontynuował pracę naukową w Wojskowej Akademii Technicznej. W 2013 roku otrzymał stypendium w programie Top 500 Innovators organizowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego we współpracy ze Stanford University. W 2015 roku, zdobył stopień doktora habilitowanego w Instytucie Optoelektroniki WAT, za cykl publikacyjny pt. „Barierowe detektory podczerwieni jako nowa generacja detektorów HOT”, który został wyróżniony nagrodą Dziekana Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (PAN).

W tym samym roku zajął również stanowisko Kierownika Zakładu Fizyki Ciała Stałego IFT oraz został zastępcą redaktora naczelnego czasopisma Opto-Electronics Review. W 2018 roku, Piotr Martyniuk otrzymał tytuł profesora Wojskowej Akademii Technicznej oraz awansował na stopień pułkownika. W 2021 roku uczestniczył w stażu naukowym w KIND Lab na Ohio State University, gdzie korzystał ze Stypendium Fulbrighta – Senior Award.

W 2022 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu tytuł naukowy profesora nauk technicznych.

Działalność naukowa

Piotr Martyniuk specjalizuje się w technice podczerwieni, ze szczególnym naciskiem na projektowanie zaawansowanych struktur detekcyjnych. Jego prace obejmują technologię wzrostu warstw epitaksjalnych, takich jak AB (HgCdTe) oraz AB obejmujące objętościowe InAsSb i supersieci drugiego rodzaju, w tym InAs/GaSb oraz InAs/InAsSb. Dodatkowo, zajmuje się procesowaniem i charakteryzacją aktywnych urządzeń w kontekście promieniowania podczerwonego.

Martyniuk jest autorem ponad 180 recenzowanych artykułów naukowych, a jego prace można znaleźć na platformach takich jak ORCID i Google Scholar. Jego osiągnięcia zostały docenione w międzynarodowych rankingach, w tym w rankingu Uniwersytetu Stanforda oraz wydawnictwa Elsevier, który wyróżnia najbardziej wpływowych 2% naukowców na świecie (TOP 2%). Informacje te zostały opublikowane w magazynie PLOS Biology w 2021 roku oraz w rankingu AD Scientific Index 2023.

W trakcie swojej kariery akademickiej, Piotr Martyniuk pełnił rolę kierownika projektów na poziomie krajowym i międzynarodowym, które były finansowane przez Narodowe Centrum Nauki oraz Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Jako pracownik naukowy w WAT nawiązał bliską współpracę z firmą VIGO Photonics SA, specjalizującą się w technologiach zaawansowanych.

Martyniuk jest także aktywnym członkiem komitetów naukowych organizujących międzynarodowe konferencje, takie jak:

• QSIP – Quantum Structure Infrared Photoetectors,
• NUSOD – Numerical Simulation of Optoelectronic Devices,
• KKE – Krajowa Konferencja Elektroniki.

Obecnie sprawuje on funkcję zastępcy redaktora naczelnego w renomowanym piśmie naukowym Opto-Electronics Review.

Nagrody i wyróżnienia

Piotr Martyniuk zdobył szereg wyróżnień naukowych, które świadczą o jego wkładzie w rozwój techniki.

• W 2016 roku otrzymał Nagrodę Naukową Wydziału IV Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk za jednotematyczny cykl publikacji, który był elementem jego procedury habilitacyjnej, mającego zbiorczy tytuł: „Barierowe detektory podczerwieni jako nowa generacja detektorów HOT”,
• W 2017 roku zdobył zespołową Nagrodę I stopnia w kategorii za najlepszą pracę naukową lub rozwojową za pracę pt. „Detektory HOT o krótkiej stałej czasowej”, która została uhonorowana podczas V Konkursu na najlepszą pracę naukową i wdrożenie w obszarze obronności.

---

Oceń: Piotr Martyniuk

---